Soms kom je op een plek waarvan je denkt hoe kan zoiets kleins toch zo prachtig zijn. Precies dat ervaarde ik in het ieniemienie stadje Solitaire in de Namib Naukluft woestijn. We hadden onze eerste 250 kilometer van onze roadtrip over de gravelwegen tussen de hoofdstad Windhoek en ons doel de Sossusvlei achter de rug en waren blij met de geplande onderbreking in Solitaire.

Van Windhoek naar Solitaire

Even buiten Windhoek veranderde de mooie asfaltweg in een iets minder gepolijste gravelweg. Ons roadtripgevoel werd er alleen maar door versterkt.

Onderweg zagen we al groepen apen, gemsen en impala’s. Uiteraard stopten we om de eerste dieren op de gevoelige plaat vast te leggen.

Het zou nog maar een klein voorproefje blijken van wat ons stond te wachten op onze reis. De slingerweg en steile hellingen over de Spreetshoogtepass bleek de aanloop naar een prachtig uitzicht over de wijde vlakte. De weg is niet toegankelijk voor trucks en caravans. De weg is te steil.

Vlot daarna arriveerden we in Solitaire. Onze accommodatie lag even buiten het stadje en we volgden een smal weggetje dat een aantal kilometers eigenlijk nergens anders heen leek te gaan dan dieper de woestijn in. Een jakhals schrok van ons geluid en zette het op een lopen.

Ons vertrouwen in het navigatiesysteem deed ons toch belanden bij Solitaire Desert Farm. We checkten in en net voor het ondergaan van de zon reden we het laatste stukje naar Solitaire.

Appeltaart en diesel

Solitaire is één van de weinige plekken in deze uithoek waar je kunt tanken, helaas was het tankstation al dicht. Dit moeten we dus even uitstellen tot de volgende ochtend. Dan maar op zoek naar de lekkerste appeltaart van zuidelijk Afrika. Bij de bakker was het licht ook al uit, maar er werd nog wel gewerkt aan de taart voor de volgende dag. We konden wel nog een stukje kopen.

Deze was nog heerlijk warm en smaakte inderdaad heerlijk! Verder was er niets te beleven.

Een groot aantal autowrakken en oude benzinepompen versieren het stadje.

Een café met de naam Van der Lee maakte het geheel compleet. Hoe dit zo is gekomen lees je in het boek Solitaire van Ton van der Lee. Living the fast live in Solitaire? Ik dacht het niet…

Slapen bij Solitaire Desert Farm

Deze accommodatie ligt op een prachtige locatie.

Bij het gebrek aan lichtvervuiling zagen we een sterrenhemel zoals we die in Nederland eigenlijk niet meer kunnen zien. Miljoenen fonkelende sterren. We sliepen heerlijk nadat we een snelle duizendpoot weer op weg hadden geholpen op zijn pad richting de woestijn. Het waren gewoon te veel voetjes voor een tweepersoonskamer. De volgende dag tankten we onze auto helemaal vol en zette we onze roadtrip voort op weg naar Sossusvlei, één van de bekendste bezienswaardigheden in Namibië.

Zou jij stoppen in Solitaire of met piepende banden doorrijden?