Welcome to the jungle

Bukit Lawang, Indonesie

 

 

 

 

 

 

 

 

ReisverhalenWereldgerechten
Bukit Lawang in het noorden van Sumatra in Indonesie, op de rand van het Gunung Leuser National Park, staat bekend om het opvangcentrum voor orang-oetangs. Het is een unieke kans om deze mooie dieren van relatief dichtbij te zien. Bovendien steun je er het goede doel van dit opvangcentrum mee. Het biedt een veilig onderkomen voor de orang-oetang, mens van het bos. De orang-oetang wordt bedreigd doordat zijn leefomgeving steeds verder door ons, de mens, wordt ingenomen. Naast een bezoek aan dit opvangcentrum kun je er ook een fantastische jungletrekking doen.
Bukit Lawang

Bukit Lawang

Jungletrekking

Ik deed er één van drie dagen en twee nachten. Het werd een pittige tocht en een geweldige ervaring. Voor mijn gevoel kom je op deze manier het dichtst bij de natuur.

Dag één

We vertrokken s’morgens vroeg en het pad ging direct de jungle in en we klommen ook direct steil omhoog…pittig!  Van 9 uur s’morgens tot s’avonds vijf uur liepen we, klommen we en baanden we ons een weg door de jungle. Het was ontzettend warm en vochtig. Goed drinken dus om het vochtverlies goed te maken. Onderweg werden we in de gaten gehouden door makaken…van een afstandje observeerden we elkaar. Verder zagen we veel insecten, mooie vlinders, mieren in alle maten, een duizendpoot, een soort van stekende bijen. Dat stuk van de wandeling was nog niet eerder zo snel afgelegd…rennen! Het prikte 20 minuten, daarna werd het gelukkig minder.
Jungle rond Bukit Lawang

Jungle rond Bukit Lawang

 

Eerste kamp

We sliepen naast de rivier de Bohorok. Na een lange dag wandelen is er niets lekkerder dan in de rivier te springen om af te koelen en het zweet van je af te wassen. onze gids Ali bleek naast een uistekende gids ook nog eens een uitstekende kok te zijn. Een vuurtje werd opgestookt en er werden aardappelen, rijst en heerlijke groenten gekookt. Ter plekke werd er sambal gemaakt van verse pepers….je kunt je voorstellen dat we aanvielen op dit feestmaal. We lesten onze dorst met sloten thee. We sliepen primitief, zeg maar heel primitief… Waarom met een luxe tent gaan slepen als je ook een tent met behulp van de jungle kunt bouwen. Van lange takken en stokken maakten we gezamenlijk een grote tent. Het dunne zeil werd over het frame van takken gehangen en een grondzeil bedekte de bodem. Tevreden keken we naar het resultaat. Comfort is ver te zoeken, maar zoals de lijspreuk van Ali al zegt…”this is the jungle baby!”. Het werd vroeg donker en dus gingen we vroeg naar bed. Ondanks de soms oorverdovende junglegeluiden in het bos en de harde ondergrond viel ik snel in slaap.
Tent tijdens jungle trekking

Tent tijdens jungle trekking

Dag twee

De volgende ochtend ontbeten we met geroosterd brood met banaan. Prima ontbijt, maar niet genoeg voor een hele dag wandelen. Onderweg zorgde Ali dat we op regelmatige tijden wat konden eten, banaan, ananas en heerlijke passievrucht. Water uit de rivier was s’morgens gekookt en dat hadden we dus voldoende. Daarna gingen we weer op pad. Soms moest je je aan bomen optrekken omdat het pad zo steil omhoog ging. Op andere stukken moest Ali met een klewang het pad vrijmaken….off-the-beaten-track heet dat volgens mij. De tweede dag zagen we hornbill’s overvliegen…mooi gezicht hoor! Vliegende honden (grote vleermuizen) hingen in de bomen. De makaken waren weer ons publiek. Zagen we de eerste dag nog andere mensen, de tweede dag kwamen we niemand meer tegen. We kwamen duidelijk dieper in de jungle.

Tweede kamp

Wederom maakten we zelf een tent en werd het eten gezamenlijk bereidt. Tijdens het eten ging het regenen. Eerst licht, daarna ging het goed doorsijpelen. Het tentzeil was gelukkig goed waterdicht, maar het grondzeil hield het water niet tegen. De binnenkant van de tent werd nat net als al onze spullen. De bodem was mogelijkerwijs nog harder dan de nacht er voor. Het werd een onrustige nacht. Middenin de nacht was er grote consternatie in de tent en zaten we allemaal rechtop. Ali had het fruit in een zak in de nok van de tent gehangen zodat er geen beesten bij konden….dachten we. Ik zag nog net dat Ali de zak snel dicht kneep en hem mee naar buiten nam. Even later kwam hij weer binnen en zei dat er een grote rat in zat. Die rende nu weer ergens in het bos…

Dag drie

Gebroken werd ik wakker. Het was gestopt met regenen, maar alles was nat en glibberig geworden. Omdat het nu best wel link was om te wandelen, besloten we zo snel mogelijk naar ‘huis’ te gaan….het hotel met een heerlijke warme douche. Het wat nog drie uur lopen en op ons tandvlees kwamen we terug in Bukit Lawang.

Moe, maar voldaan

We spraken af om met de groep aan het eind van de middag nog een Bintang (of Anker) te nemen om de geweldige trekking gepast af te sluiten. Het voelde echt als een overwinning op mezelf. Ik schreef in mijn reisdagboek op dat het het zwaarste was dat ik ooit in mijn leven had gedaan…maar ook direct één van de gaafste ervaringen. Je voelt je echt één met de natuur…onvergetelijke ervaring!! De foto’s zijn niet van topkwaliteit, maar ze stammen nog uit het tijdperk van fotorolletjes. Mijn originele camera had de reis naar Bukit Lawang niet overleefd en met een relatief goedkope vervanger heb ik deze voor mij onvergetelijke momenten kunnen vastleggen.  

Pin It on Pinterest

Share This