Ik heb heb een zwak voor eenden, vind ze altijd leuk, lief en grappig. Heerlijk als we vroeger de eendjes gingen voeren met de oude overgebleven boterhammen.  Als kind ben ik ook nog eens opgegroeid met de Donald Duck (wie niet?). We hadden een abonnement en elke week werd de Donald Duck helemaal stuk gelezen. Een jaar of 10 was ik toen ik een eend redde die vast was komen te zitten in visdraad aan een boom…aan de overkant van een grote vijver. Ik twijfelde niet en trok mijn broek en shirt uit en zwom er heen. Toen ik hem los had gemaakt vloog hij kwakend weg. Kortom, ik heb een warme band met eenden en dat levert ook een duivels dilemma op.

Duivels dilemma

Deze warme band wordt danig op de proef gesteld tijdens mijn reizen en dan met name reizen naar Azië. Vaak kun je ze na de oogst vinden op de rijstvelden waar ze leven van alles wat er nog te vinden is. Daar worden ze lekker dik van. Je kunt eend dan ook regelmatig op het menu zien staan. Het allerergste is dat ik het ook nog eens ontzettend lekker vind…dat is toch iedere keer weer een duivels dilemma.

Eend in Ubud, Bali

In Ubud kregen we de kans om bebek betutu te eten. Dit is eend klaargemaakt op traditionele wijze. De eend wordt gekruid, goed ingepakt en begraven in een gat in de grond samen met hele kooltjes. Het is een langdurig proces voordat de eend klaar is. Dit gerecht wordt eigenlijk alleen gemaakt voor tempelceremonieën en is alleen op bestelling verkijgbaar in gespecialiseerde restaurants. Wij hadden geluk en troffen in Ubud zo’n restaurant. We hadden een dag vantevoren de bebek bututu besteld en de volgende avond arriveerden we bij het restaurant. Ze hadden een gezellig plekje op het terras gereserveerd. Het was een beetje schemerig en onze borden werden verlicht door wat kaarslicht. Romantiek ten top, ware het niet dat we lichtelijk gespannen waren omdat we toch zo’n lieftallig beestje gingen oppeuzelen. We probeerden niet aan Donald Duck te denken. Daar kwam het gerecht en ik zag het meteen, dit wordt een probleem. De eend werd in vol ornaat gepresenteerd, met kop en snavel fier in de lucht. Ik was er niet van overtuigd dat Jolanda dit zou trekken en leidde haar een beetje af, tikte de kop opzij met mijn eetstokjes en drappeerde er snel een servetje overheen. We konden er gelukkig hard om lachen en genoten van deze heerlijk klaargemaakte eend.

Eend in Long Ji, China

In 2002 deed ik ooit een homestay in Longji, China. De mensen waar we sliepen hadden voor het eerst gasten en wilden extra goed hun best doen om ons een tevreden gevoel te geven. Nou, dat hebben we geweten. Er stond eend op het menu en hoe! Lees het in mijn blog over mijn homestay in Longji, China

Eend in Beijing, China

Peking eend kun je natuurlijk het beste eten in de hoofdstad van China. Tijdens onze reis in 2006 door China waren we daar een aantal dagen en hebben er een aantal keer Peking eend gegegeten. Heerlijk krokant met pannenkoekjes, lenteui, komkommer en een bonensausje. Traditioneel, zoals het hoort.

Eend bij Nam Kee, in Amsterdam

In Amsterdam komen we regelmatig bij Nam Kee op de zeedijk. Naast hun beroemde oesters hebben ze er ook heerlijke Peking eend. Helaas niet met dat krokante velletje, maar de smaak is top!

Ik vind eend heerlijk, mits op de juiste manier klaargemaakt. Wel voel ik altijd Kwik, Kwek en Kwak over mijn schouder meekijken. Kijk eens bij het recept voor hele kip uit de oven met Chinees vijfkruidenpoeder als alternatief.

Heb jij ook last van zulke duivelse dilemma’s op reis?