Take it slow!
Vanaf Chiang Mai gingen we naar Chiang Khong,een plaatsje aan de grens met Laos en aan de Mekong. Daarvandaan zouden we de volgende ochtend de Mekong oversteken naar Huay Xai in Laos, waarvandaan we de boot namen naar Luang Prabang. We zochten een basic hotelletje met uitzicht op de Mekong en boekten de overtocht naar Laos voor de volgende morgen. We kozen voor de slowboat. Twee dagen, met veelal backpackers, op een lange smalle boot. Een andere optie is de fastboat, maar die gaan ook echt hard en toen we ze onderweg zagen varen waren we blij dat we voor de slowboat hadden gekozen. Het zag er niet echt veilig uit. Bovendien kun je dan veel meer van de schitterende omgeving genieten.
Door de douane
De volgende ochtend staken we de Mekong over en gingen we door de douane. Dit ging tamelijk soepel. We besloten naast de tickets voor de boot ook alvast een hotelletje te reserveren voor de avond. De slowboat stopt in Pakbeng, ongeveer halverwege, om te overnachten. Achteraf hadden we dit niet hoeven doen en misschien ook beter niet kunnen doen. Er zijn genoeg hotels in Pakbeng en het is verstandig om eerst een kijkje te nemen voordat je een kamer boekt. We hadden niet het beste hotel geboekt. Bij onze boot werden de rugzakken al snel op de boot gehesen en zochten we een mooi plekje in het midden. Niet te dicht bij de motoren want die maken nogal wat lawaai had ik vantevoren al gehoord.
Naar Pakbeng
De natuur is geweldig en onderweg kom je langs leuke dorpjes aan de rand van de rivier. Af en toe wordt er ook gestopt zodat je even iets de eten of te drinken kunt kopen. Het is ongeveer acht uur varen naar Pakbeng en gaandeweg begint je zitvalk één te worden met het zitbankje. Dit is niet meer dan een houten plank. Gelukkig hadden we truien bij ons om het zitten wat comfortabeler te maken.
Pakbeng
Ik was wel blij toen we in Pakbeng aankwamen. Even de benen strekken! Het hotel was een soort deathtrap. Helemaal van hout, geen nooduitgangen en tralies voor de ramen. Vast tegen inbrekers, maar in geval van brand kun je nergens heen. We besloten het risico te nemen. Het was er erg gehorig wat best een hilarische situatie opleverde. Twee Amerikaanse meisjes in de kamer naast ons spraken hardop uit waar wij ook al aan hadden gedacht: “They must like hard beds here…”. Inderdaad, het matras was van het type beton of om in de sfeer van het hotel te blijven, van hardhout. We zochten een restaurantje en bestelden wat lekkere gerechten. Het duurde even omdat we in de open keuken zagen dat ze met één wok het hele restaurant van eten voorzagen. Ook hier, “Take it slow!”.
Naar Luang Prabang
De tweede dag bracht ons weer door mooie natuur en dorpjes. Nu direct vanaf het begin gezorgd voor een wat zachtere ondergrond zodat het zitten wat comfortabeler was. We klagen niet in deze mooie omgeving, want zelfs een kleine baby aan boord laat alleen maar in positieve zin van zich horen door te lachen en te kirren. Die is vast gewend aan dit soort boottochten!
In Luang Prabang gaan we op zoek naar een hotel. Maar daarover later meer, want dat werd een hele onderneming. Ik kan iedereen aanraden om de tijd te nemen voor deze prachtige route. Take it slow!
Lang geleden heb ik ook een boottocht over de Mekong gemaakt. Maar niet naar Laos alleen langs de Thaise kant. We zaten ook bij Chiang Khonh en Nong Khai. Prachtig daar!
Dat klinkt ook goed!
Zo te zien een heel avontuur. Volgens mij ook nog wel redelijk toeristisch, zo als ik dat zag. Best wel eng, als er brand uitbreekt dat je nergens naar toe kan gaan! gelukkig is alles goed afgelopen.
Ja, je ziet wel voornamelijk toeristen, maar dat maakt het niet minder mooi of leuk!
Leuke manier om zo te reizen!
Lekker mindfull of gewoon heel langzaam ?
Ik heb deze trip een aantal jaar geleden precies andersom gedaan, bijzondere ervaring! 🙂
Leuk. Ik vond het ook heel bijzonder! Je hebt alle tijd om van de omgeving te genieten.
Bijzondere trip om te doen. Die harde matrassen of beter gezicht houten planken om op te slapen staan in mijn geheugen gegrift. Echt heb in een hostel gezeten waar ik 4 nachten moest slapen op een veels te hard matras. Gelukkig hadden ze veel handdoeken dus die op elkaar gelegd en voelde gelukkig iets zachter.
Oh ja, ik heb ook wel eens extra dekens op het matras gelegd om het wat zachter te maken en die ruimen ze dan altijd weer op als ze het bed opmaken…haha
Maakte deze prachtige tocht in 2005 voor de eerste keer. Jaren later ging ik nog eens terug en hoopte stiekem dat de bankjes iets minder spartaans zouden zijn. Helaas!
Wij waren er ook in 2005…toen inderdaad harde bankjes. Het schijnt tegenwoordig wat comfortabeler te zijn…lijkt mij een hele vooruitgang!
Tijdens mijn reis door Laos heb ik deze bekende slowboat overgeslagen, omdat ik van de grens naar Luang Nam Tha in het noorden wilde.
Boten in Laos zijn een mooie manier van reizen. Je ziet zo veel vanaf een boot!
Het noorden van Laos ben ik nog niet geweest, maar ik zou ook zeker overwegen om weer met een boot te reizen. Je ziet inderdaad heel veel…zeker met een slowboat.
Wat een gave en interessante manier om te reizen 🙂
Sloooowww ?
Dit staat echt heel hoog op mijn bucket list. Lijkt me fantastisch op om deze manier te reizen. Sowieso vind ik het altijd fijn om op het water te zijn. Het geeft zo’n rust.
Je hebt alle tijd om de leuke dingen langs de rivier te zien!